بیانات در دیدار شرکتکنندگان در ششمین همایش ملی نخبگان جوان، ۱۳۹۱/۰۷/۱۲
ما مسئلهی رعایت نخبگان و نگاه به نخبگان را به یک حالت شبکهای در بیاوریم. ما نخبه را شناسایی میکنیم، انتخاب میکنیم، کمک میکنیم و ثبات در حرکت نخبگی به او میدهیم؛ این کافی نیست. باید یک حرکت شبکهایِ سازنده و یک چرخه به وجود بیاید، که از پرورش و ساخت نخبه آغاز میشود؛ یعنی مربیگری. ریشه و پایه هم در آموزش و پرورش است؛ همچنان که یکی از جوانها گفت. ما باید استعدادهای نخبه را شناسایی کنیم و تربیت کنیم، بعد در میان اینها گزینش و انتخاب لازم است؛ بعضی نخبهترند، بعضی استعدادهای برترند؛ انتخاب بهترینها. بعد از آن، نگهداری و ارتقا است؛ نه فقط نگهداری، بلکه نگهداری همراه با ارتقا و پیشرفت. کمک کنید این نخبه اگر امروز در رتبهی دهم است، در آیندهی نه چندان دوری به رتبهی اول برسد؛ ارتقا پیدا کند. بعد این نخبه، خود وارد چرخهی نخبهسازی شود - یعنی حالت شبکهای پیدا کند - خود این نخبه، نخبهساز و نخبهپرور شود. در این صورت، حالت درونزائی به وجود خواهد آمد و حرکت مضاعف خواهد شد. اگر ما یک چنین شیوهای را در پیش بگیریم، به نظر میرسد که کار پیشرفت خواهد کرد.